Job 11

Rozdział 11

1 Wtedy Sofar z Naamy odpowiedział: 2 Czy nie należy odpowiedzieć na takie mnóstwo słów? Czy człowiek gadatliwy ma być usprawiedliwiony? 3 Czy ludzie mają milczeć na twoje kłamstwa? A gdy kpisz, nikt cię nie zawstydzi? 4 Powiedziałeś bowiem: Moja nauka jest czysta, jestem czysty w twoich oczach. 5 O gdyby Bóg zechciał przemówić i otworzyć usta przeciwko tobie; 6 Gdyby objawił tajemnice mądrości – że zasługujesz na dwa razy większą karę. Poznaj więc, ile Bóg ci przebaczył za twoją nieprawość ^a. 7 Czy wybadasz tajemnice Boga ^b? Czy zgłębisz doskonałość Wszechmocnego? 8 Są wyżej niż niebiosa, co możesz z tym uczynić? Głębsze niż piekło, czy możesz je poznać? 9 Ich miara jest dłuższa niż ziemia i szersza niż morze. 10 Jeśli wycina, zamyka albo gromadzi, któż go powstrzyma? 11 On bowiem zna marność ludzi ^c i widzi niegodziwość. Czy miałby na to nie zważać? 12 Człowiek nierozumny może nabyć rozumu, choć człowiek rodzi się jak źrebię dzikiego osła. 13 Jeśli przygotujesz swoje serce i wyciągniesz do niego swoje ręce; 14 Jeśli w twoich rękach jest nieprawość, oddal ją i nie pozwól, aby niegodziwość mieszkała w twoich przybytkach. 15 Wtedy podniesiesz swoje oblicze bez zmazy, będziesz stały i nie będziesz się bał. 16 Zapomnisz bowiem o swojej udręce i wspomnisz ją tak jak wody, które przepłynęły. 17 I twoje życie będzie jaśniejsze niż południe; twoja ciemność będzie jak poranek ^d. 18 Będziesz ufał, mając nadzieję; będziesz kopać dokoła i odpoczniesz bezpiecznie. 19 Położysz się i nikt cię nie przestraszy; wielu uniży się przed twoim obliczem. 20 Ale oczy niegodziwych ^e przygasną i nie będzie dla nich ucieczki, a ich nadzieja będzie jak wyzionięcie ducha.